Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30-05-2017 r. – 0115-KDIT3.4011.37.2017.2.MR

Skutki podatkowe zawierania przez Wnioskodawcę umów zlecenia polegających na inwestowaniu powierzonych środków finansowych

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawierania przez Wnioskodawcę umów zlecenia polegających na inwestowaniu powierzonych środków finansowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, na podstawie umów zleceń zawieranych z potencjalnymi inwestorami – osobami fizycznymi nieprowadzącymi pozarolniczej działalności gospodarczej, będzie inwestował powierzone mu środki finansowe w fundusze inwestycyjne i inne instrumenty finansowe na giełdzie. Projektowana treść przewidywanej umowy będzie następującej treści – cyt. „Inwestor powierza kwotę i zleca Przyjmującemu jej inwestowanie, a Przyjmujący przyjmuje tę kwotę i zobowiązuje się do jej przeznaczenia na zakup i sprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek instrumentów finansowych w obrocie na rynku wtórnym oraz do dokonania rozliczenia kwoty podstawowej z Inwestorem po zakończeniu trwania niniejszej Umowy, która zostanie obliczona wg zasad w niej wskazanych”.

Wyboru sposobu inwestowania będzie dokonywał Wnioskodawca a inwestorzy nie będą mieli dostępu do rachunku inwestycyjnego. W umowie będą zawierane następujące postanowienia:

• okres na jaki inwestor powierza Wnioskodawcy swoje środki,
• wysokość oprocentowania (jeśli rzeczywisty zysk z inwestycji będzie wyższy niż ustalony w umowie, wówczas nadwyżka dzielona jest pomiędzy Wnioskodawcą a inwestorem),
• wysokość opłat manipulacyjnych za wcześniejsze rozwiązanie umowy,
• częstotliwość i wysokość wypłaty zysków,
• wysokość straty na jaką inwestor się godzi – jeśli strata będzie większa, wówczas inwestor może wycofać się z umowy, bez żadnych konsekwencji, tj. odzyskuje wpłacony przez siebie wkład i następuje rozwiązanie umowy. Jeśli strata nie byłaby większa niż ta, na którą godził się w treści umowy, wówczas za wcześniejsze rozwiązanie umowy musiałby ponieść koszt opłat manipulacyjnych,
• częstotliwość sporządzania przez Wnioskodawcę informacyjnych raportów z przebiegu inwestycji dla inwestora.

W uzupełnieniu wniosku podano, że:

1. inwestowanie powierzonych środków finansowych w fundusze inwestycyjne i inne instrumenty finansowe na giełdzie odbywać się będzie na warunkach określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
2. Czynności inwestowania nie będą jednocześnie wypełniały przesłanek, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
   1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności – w przypadku Wnioskodawcy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych będzie ponosił Wnioskodawca wykonujący te czynności;
   2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności – w przypadku Wnioskodawca będą one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie dogodnym dla Wnioskodawcy;
   3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością – w przypadku Wnioskodawcy wykonując te czynności będzie ponosił ryzyko gospodarcze w związku z podejmowaniem tych czynności.
      
3. Inwestowanie powierzonych środków w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności nie będzie wykonywane zgodnie z ustawą z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi.
4. Powierzone środki finansowe inwestowane przez Wnioskodawcę – zgodnie z zawartą umową – pozostają na własność inwestorów.
5. Wynagrodzenie zgodnie z przewidywaną umową będzie wysokością odpowiadającą stopie zwrotu zainwestowanych środków. Ponadto umowa będzie przewidywała w przypadku wypracowania zysku przewyższającego …% w skali roku, podział kwoty nadwyżki powyżej …% w skali roku w częściach równych pomiędzy jej strony.
6. Wnioskodawca nie będzie uprawniony do swobodnego dysponowania – na rzecz kogoś innego niż inwestor lub wskazany przez niego podmiot – otrzymanymi od inwestora środkami pieniężnymi.
7. Wnioskodawca nie będzie miał prawa do używania we własnym interesie środków pieniężnych przekazanych przez inwestora.
8. W nawiązaniu do odpowiedzi punkt 5, zgodnie z umową zlecenie, o której mowa we wniosku – po okresie na jaki inwestor powierzy Wnioskodawcy środki nie będzie on obowiązany wydać inwestorom wszystkiego, co przy wykonywaniu zlecenia dla nich uzyskał.
9. Wnioskodawca przewiduje, iż w celu realizacji zlecenia będzie ponosił następujące wydatki – w szczególności będą to wydatki związane z obsługą rachunków maklerskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Co będzie stanowiło przychód w prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej?
2. Co będzie stanowiło koszty uzyskania przychodów w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej? Czy do kosztów uzyskania przychodów będzie mógł zaliczyć środki wypłacone inwestorowi?
3. Czy Wnioskodawca ma obowiązek przekazania informacji PIT-8C w związku z wypłatą środków pieniężnych na rzecz inwestorów?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku przychodem – jest różnica pomiędzy kwotą zainwestowaną a otrzymaną.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 pkt 3 ustawy o PIT jako źródło przychodów wskazał pozarolniczą działalność gospodarczą.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym jest to działalność zarobkowa:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Mając na uwadze powyższe oraz stan faktyczny sprawy, w przypadku Wnioskodawcy będzie powstawał przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, którym będzie różnica pomiędzy kwotą zainwestowaną a otrzymaną.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztami uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej będą środki przekazane inwestorowi oraz inne wydatki związane z osiągnięciem przychodu.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych – do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia – o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle powyższego, Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, poniesione wydatki pod warunkiem, że:

• istnieje związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami (wydatki poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),
• nie jest to wydatek wskazany w zamkniętym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe skutkuje tym, iż przekazane inwestorom środki będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w prowadzonej działalności Wnioskodawcy.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wypłatą środków pieniężnych, ma obowiązek przekazać inwestorom informację PIT – 8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych zawierania przez Wnioskodawcę umów zlecenia polegających na inwestowaniu powierzonych środków finansowych

• w części dotyczącej obowiązku przekazania inwestorom informacji PIT-8C – jest prawidłowe;
• w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) wyszczególniono odrębne źródła przychodów w postaci:

• pozarolniczej działalności gospodarczej, (art. 10 ust. 1 pkt 3),
• kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, (art. 10 ust. 1 pkt 7).

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest działalnością zarobkową,
• jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;
• jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły;
• nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy;
• generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.

Wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 6 ww. ustawy obejmuje m.in. kapitały pieniężne, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Wyjaśnienie co pod pojęciem „papierów wartościowych” rozumie ustawodawca zawarto w art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według tego przepisu ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 5a pkt 13 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych – oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 1-3 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14,
2. różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
3. różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Z brzmienia art. 30b ust. 4 ww. ustawy wynika jednak, iż przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji), papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Przez zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 30b ust. 4 powoływanej ustawy, należy rozumieć prowadzenie działalności w zakresie kupna i sprzedaży papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych.

Mając na uwadze przeprowadzoną uprzednio wykładnię przepisów, oraz informacje zawarte we wniosku, w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie inwestowanie powierzonych przez inwestorów środków finansowych w instrumenty finansowe w obrocie na rynku wtórnym, a dokonywane przez Wnioskodawcę transakcje będą spełniały przesłanki jakie musi spełniać dana aktywność zarobkowa, aby mogła być uznana za działalność gospodarczą zgodnie z art. 5a pkt 6 oraz, że aktywność Wnioskodawcy nie polega na wykonywaniu czynności o których mowa w art. 5b ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu inwestowania powierzonych przez inwestorów środków finansowych na podstawie zawartych umów zlecenia, będą stanowiły przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Niezależnie od powyższego, w przypadku gdyby działalność miała obejmować obrót papierami wartościowymi, instrumentami pochodnymi w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, wówczas respektowane muszą być wymogi stawiane także i przez tę ustawę. Powołana ustawa reguluje zasady, tryb i warunki podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w tym obrocie oraz wykonywanie nadzoru w tym zakresie.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 przytoczonej ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, przy czym u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że wynagrodzenie zgodnie z przewidywaną umową będzie wysokością odpowiadającą stopie zwrotu zainwestowanych środków. Ponadto umowa będzie przewidywała w przypadku wypracowania zysku przewyższającego …% w skali roku, podział kwoty nadwyżki powyżej …% w skali roku w częściach równych pomiędzy jej strony.

Wobec tego przychodem, w myśl art. 14 ust 1 ustawy, który powinien być brany pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania będzie kwota należna za wykonaną usługę, tj. stosowna wartość odpowiadająca stopie zwrotu wynikająca z zawartej umowy oraz ewentualna nadwyżka wypracowanego zysku z inwestycji w przypadku, gdyby zysk był wyższy niż ustalony w umowie, przypadająca zgodnie z umową – w odpowiedniej części – na rzecz Wnioskodawcy.

Nie można zatem uznać, jak czyni to Wnioskodawca, że przychód należy ustalić jako różnicę zainwestowanych i otrzymanych środków.

Odnosząc się natomiast do kwestii kosztów wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Z przeanalizowanej regulacji prawnej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przepis art. 22 ust. 1 uzależnia możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia m.in. warunku, że musi wydatek ten zostać poniesiony przez podatnika.

Według definicji „kosztu” zawartej w Słowniku języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN, pojęcie to oznacza – sumę pieniędzy wydatkowanej na kupno lub opłacenie czegoś, natomiast definicja „kosztów” z tegoż słownika oznacza – nakłady, wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo w celu wytworzenia (nabycia) określonego produktu.

Planowana działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie polegała na inwestowaniu powierzonych mu środków finansowych w instrumenty finansowe w obrocie na rynku wtórnym na podstawie umów zlecenia zawieranych z potencjalnymi inwestorami. Powierzone środki finansowe inwestowane przez Wnioskodawcę – zgodnie z zawartą umową – pozostają na własność inwestorów. Wnioskodawca nie będzie miał prawa do używania we własnym interesie środków pieniężnych przekazanych przez inwestora. Poza tym, Wnioskodawca przekaże – z wyjątkiem należnego mu wynagrodzenia – uzyskane z inwestowania środki inwestorom.

W tej sytuacji Wnioskodawca nie będzie więc ponosił ciężarów ekonomicznych z tego tytułu. Środki (kwoty) przekazane przez inwestorów (wypłacone inwestorom) nie wypełniają – wynikającej z art. 22 ust. 1 ustawy – przesłanki kosztu podatkowego rozumianego jako wydatek poniesiony z zasobów majątkowych Wnioskodawcy, rzeczywisty, bezzwrotny. Ich wartość nie może więc być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast koszt uzyskania przychodu mogą stanowić – poniesione przez Wnioskodawcę – wydatki związane z obsługą rachunków maklerskich.

W przedmiotowej sprawie, do ustalenia kosztów uzyskania przychodów nie będzie miał zastosowania wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych – do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia – o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z treścią tego przepisu, kosztami mogą być tylko wydatki w nim określone, w przypadku uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających dokonanych w ramach źródła przychodów o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, a nie jak w przypadku Wnioskodawcy – pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnośnie do obowiązku przekazania inwestorom określonej informacji trzeba zaznaczyć, że na podstawie art. 39 ust. 3 cyt. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Płatnicy oraz podmioty wymienione w ust. 2, którzy wybrali składanie informacji w formie dokumentu pisemnego, informacje sporządzane w tej formie po zakończeniu roku podatkowego przesyłają urzędowi skarbowemu do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym (art. 45ba ust. 4 ustawy).

Według powyższych przepisów obowiązek sporządzenia i przesłania informacji rocznej będzie ciążył na podmiotach – działających jako osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe, lub podmiotach, za pośrednictwem których podatnik uzyskuje określone dochody kapitałowe.

Zatem w przypadku wypłaty przez Wnioskodawcę na rzecz inwestorów, osób fizycznych nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej, kwot wynikających z inwestowania przez Wnioskodawcę w instrumenty finansowe w obrocie na rynku wtórnym powierzonych mu środków finansowych, na Wnioskodawcy spoczywać będzie obowiązek sporządzenia w terminie do końca lutego (bądź stycznia) roku następującego po roku podatkowym w którym dokonał tej wypłaty, informacji PIT-8C i przekazania go inwestorowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Tutejszy organ nie oceniał, czy Wnioskodawca z tytułu wykonywanego obrotu instrumentami finansowymi dopełnił formalności wynikających z przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/